Ona sırt çevrilen bir çocuk!
Şımardığında kendini kaybeden, zaptedilemeyen
Nerede bir bela olsa balıklama dalan
Hayallerini sevmekten başka kusuru olmayan,
Saf bir divane.
En sonunda, O hala bir çocuk!
Ölürken dahi ağlamayan.
Geri dönülmez yolda, cüzzamlı muamelesi görmek,
dışlanmak, horlanmak.
Şaşkın, yenildi!
İsyan etse de nafile, varlığını kabul ettiremedi.
Zoraki dönüşüm, yabancılaşmak!
Kendine ait olmayanı, kendi içine sindirmek!
İsli, puslu, ağırlaştıkça ağırlaşan aysız bir gecede,
hayaletlerin eteklerine tutunmak.
Onlara yaklaştıkça benden uzaklaşan.
Soğuk, itici, içine çekilmiş bir durum.
Büyülü, karanlık dünyada,sesini duyuramaz,
kendi derdiyle hesaplaşan.
Sevginin, saygının olmadığı düzen,
Sarsılıp dağılmakta.
Kılıktan kılığa giren obur aç dostlar
Hesap ödetme derdinde.
Bir oyundur oynanan, her yönden kıstırıldı.
Kurtulma sanısı, anlamsız bir yanılgı.
Gıcırtıları altında, kin çarkına direnmek!
Anlamsızlaşan yaşamda,
Geçmiş, kendiliğinden hatırlatır geleceği.
O hep bir garip, farkına geç varılan!
Dalanlarda, "güç biziz, sen kimsin," filmin adı.
Sahiplensin de görelim sahnesinde, evinden kovuldu.
Tutmadığını gören hain alçaklar için,
"yuvasını yıkalım", senaryosu devrede
Yıktılar!
Odası yağmalandı; eşyalar param parça,
Mazide ne kaldıysa uçuşur, havada.
Sandığınızın ötesinde anlamlar içermekte,
Bu dünya, onun için.
Dövülmek, hakaret bombardımanına tutulmak,
Açılan yaralar sonu hazırlar, isyan eden bedende.
Özgürlüğü yaşamak adına ölüm kaçınılmaz bir uyarı!
Zaten en baştan kafes içinde,
Sırtına binenler, birinden ötekine savrulmakta.
Şimdi olmayan bir durum, eski düzen,
Şeytanın yolunu şaşırdığı bir cehennem!
Düşsel huzur ortamı silinip yok olur aniden.
İstemeden bozduğu düzen daha da çığrından çıkmakta
Kendine ait olmayan oyunda baş olmak,
Sonuna kadar götürmek, kendini cezalandırmak!
Kafes bekçileri birer cellat
Hançerler birer ikişer yolda.
Tedirginlik yaratan, düzeni bozan,
Onların gözünde işe yaramaz birisi.
Suçlar, kabahatler yüklendi.
Beden sürüklenirken fiziksel ölüme,
Karanlık, izbe odada, gücün temsilcileri devleşmekte!
Çaresizliğinde dolandı bir süre
Son anlarında, yetti ona yapılanlar!
Gerçeğin verdiği ıztırapla yaşama tutunmak.
Uyandırılmak!
Yük çok ağır, bitkin
İlgi çeken trajik yok oluş fark edildi birden!
Zaman, ortadan kaybolma zamanı
Ölümü sineye çekmekten başka ne kaldı ki elde!
Bir inatlaşmadır dönüp dolanan hayat,
Kimin kimi aldattığı belli olmayan.
Kimlik önemsenmez dağılıp silinirken!
Her vazgeçişin bir galibi var olmalı bu dünyada!
Dinledi ki, her yanı çakal uluması
Yanaklardan aşağı süzülen gözyaşında
Korku ve tedirginlik!
Denizden kayığını sonsuza dek çekerken
Anladı ki; çekip gitmek gerek.
