Kuru otlar toplandı
Dağlardan.
Sırta yüklendi,
Yola konuldu.
Bir kısmı süpürge,
Gerisi yakacak,
Yük hacimli,
Taşıyan içinde kayıp.
Yazın kavurucu sıcağında,
Kendi kendine ilerleyen
Kup kuru bir ot yığını,
Yolu süpürür, tozu ardında.
Çakmak çakılır birden bire!
Tutuşur, kup kuru ot yığını.
Bir alev topu sırtta,
Çığlık ve kahkahalar çınlatır derin vadiyi.
Feryad-u figan,
Yandığını fark edende.
Zavallı perişan,
Cana yakarış,
Yanan ot ile atar, kendini dereye.
Şimdilerde,
Boğulmak, çok daha büyük bir dert.
Yaptığınızdan utanmadınız mı?
Sorusuna,
"Hemen suya atladık,
Boğulmaktan kurtardık deliyi,”
"Biz yardımsever insanlarız,"
Teraneleri ile devam eden anlatılar.
Yandım dememek elde değil!
Sizi fark edende!
Vaz geçtim, kin halkaları.
3.1.2013
Not: Burada tanımlanan kin halkası yaşadığım hayatımın gerçeğidir.
